घेई छंद

आधार कालचीच गोष्ट. रविवारचा दिवस. सुट्टीमुळे थोडा निवांतपणा असला तरी लवकर जाग यावी असं बऱ्याच वेळा होतं. सकाळीच जगाच्या त्या टोकाला असणाऱ्या शाळकरी मित्र सुधीरनी WhatsApp ग्रुपवर एक व्हिडिओ पाठवला होता. त्या चार मिनिटाच्या काळ्या-पांढऱ्या व्हिडिओत आशा भोसले आणि सुधीर फडके यांनी गायलेलं गाणं होतं. पहिल्या काही सेकंदातच कलावती रागाचे सूर ऐकू आले आणि जलद गतीतलं उडत्या चालीचं गाणं सुरु झालं. गाण्याचे शब्द होते " माझ्या रे प्रीती फुला ".  या गाण्यात बऱ्याच गोष्टी वेगळ्या वाटल्या. गाणं ऐकल्याचं किंवा पाहिल्याचं आठवत नव्हतं, पण गाण्यात १९६९-७० सालच्या पुण्याची झलक बघायला मिळाली. स्वच्छ सारसबाग, त्यात चालू अवस्थेत असणारी कारंजी, झोपड्या नसलेली पर्वती, आणि रिकामे रस्ते पाहून त्या काळात गेल्याचा आनंद मिळाला. त्याकाळचं पुणे आणि आत्ताचं पुणे यात केवढा तरी फरक पडलेला दिसला.  गाण्यात त्याकाळच्या मानानी हिरो-हिरॉईनमधे जरा जास्त जवळीक (अमेरिकन भाषेत PDA) वाटली. गाण्यातले नट-नटी आकर्षक आणि अनोळखी होते. मग या गाण्याबद्दल, कलाकारांबद्दल आणि एकूणच सिनेमाबद्दल कुतूहल वाटलं आणि शोध सुर

“ तुझा मोहोर मखमली ” - काव्यसंग्रह   कवी - उपेंद्र कुलकर्णी , शर्मिला कुलकर्णी   एकूण पाने - ११२ प्रकाशन साल - २०१८   पुण्यातलं शासकीय अभियांत्रिकी महाविद्यालय (COEP) सुटून जमाना झाला असला तरी आमच्या इयत्तेतले जगभर पसरलेले लोक WhatsApp मुळे एकत्र बांधलेले आहेत . गेल्याच महिन्यात या ग्रुपवर शर्मिला कुलकर्णीनी सगळ्यांना एका पुस्तक प्रकाशन समारंभाचं निमंत्रण पाठवलं होतं . शर्मिला आणि तिचे पती उपेंद्र कुलकर्णी या दोघांच्या कवितांचं पहिलं - वहिलं पुस्तक ‘ तुझा मोहोर मखमली ’ याच्या प्रकाशन समारंभाचं .  ते निमंत्रण पाहून आश्चर्याचा सुखद धक्का बसला . कॉलेजमधली पूर्वाश्रमीची शर्मिला आंबेकर आठवते ती थोडीशी शांत आणि कमी बोलणारी . कॉलेजमधलं वातावरण मुलामुलींनी कमी मिसळण्याचं असल्यानी शर्मिलाच्या व्यक्तिमत्वाचे इतर पैलू माहिती नव्हते . पण तरी बोर्डात वगैरे आलेली असल्यामुळे तिच्या बुद्धीमत्तेबद्दल आदर होता . दोन - तीन वर्ष पुढे असणारा उपेंद्र कुलकर्णी देखील स्कॉलर म्हणूनच माहिती होत